نام شجریان با موسیقی معاصر ایران چنان گره خورده که شاید گزاف نباشد که او را مهمترین چهره موسیقی سنتی ایران در یک قرن گذشته بدانیم. شجریان با آنکه خود میگفت سیاسی نیست، شاید بیش از هر هنرمند دیگری در ایران آثارش ناخودآگاه با سیاست گره خورد. شجریان خطاط زبدهای بود که در انجمن خوشنویسان ایران تا مرحله ممتازی پیش آمده بود. او علاقه فراوانی به باغبانی، عکاسی، نجاری و کوهنوردی داشت. وی کارش را ابتدا با رادیو شروع کرد اما سال ۱۳۵۴ همکاریاش را با رادیو و بعد با مرکز حفظ و اشاعه موسیقی قطع کرد. جشن هنر طوس در سال بعد آخرین همکاری رسمی او با پایور در پیش از انقلاب بود. شجریان آخرین بار در ایران در سال ۱۳۸۷ کنسرت برگزار کرد. موضعگیری علیه او به اندازهای بود که پخش دعای ربنای با صدای او که از سال ۱۳۵۸ در تمام ماه رمضان در آستانه افطار از تلویوزیون ایران پخش میشد، تا زمانی که او زنده بود، متوقف شد.
محمدرضا شجریان درگذشت
محمدرضا شجریان، خواننده سرشناس موسیقی ایرانی، درگذشت.
محمد رضا شجریان در سالهای اخیر بیمار بود و در ماههای اخیر چند بار در بیمارستان بستری شد. او همچنین در چند روز اخیر بار دیگر در بخش مراقبتهای ویژه بستری شده بود.
محمدرضا شجریان که در مهر ۱۳۱۹ در مشهد به دنیا آمده بود، به هنگام مرگ ۸۰ سال داشت.
ساعتی بعد از درگذشت او تعدادی از هواداران آقای شجریان به شکل خودجوش در برابر بیمارستان جم تهران که او در آنجا بستری بود، تجمع کردند.
همایون شجریان، فرزند آقای شجریان در جمع کسانی که در برابر بیمارستان جم حاضر شده بودند اعلام کرد که پیکر او به شهر مشهد منتقل خواهد شد تا در آرامگاه فردوسی، در شهر طوس به خاک سپرده شود.
وی در عین حال افزود که پیش از انتقال پیکر محمدرضا شجریان به مشهد، در بهشت زهرای تهران، آیین مذهبی “نماز میت” برگزار خواهد شد.
او گفت که هنوز زمان دقیق این مراسم در تهران و مشهد مشخص نیست.
به هنگام سخنرانی همایون شجریان در برابر بیمارستان جم، عدهای از حاضرین شعار دادند: “مرگ بر دیکتاتور”.
تجمع هواداران محمدرضا شجریان در برابر بیمارستان جم تهران همچنان ادامه دارد و برخی از این گروه با آوازهای دستهجمعی از جمله خواندن تصنیفهایی مانند “مرغ سحر” به این خواننده ادای احترام میکنند.
درباره زندگی و فعالیتهای محمدرضا شجریان بیشتر بخوانید:
پایان پست Instagram, 1
بیماری محمد رضا شجریان
آقای شجریان اسفندماه ۱۳۹۸ هم به دلیل وخامت وضعیت جسمی در بیمارستانی در تهران بستری شد. او پس از مدتی در خانه تحت نظر پزشکان قرار گرفت. پرآوازهترین استاد موسیقی سنتی ایرانی، از سال ۱۳۹۵ به علت بیماری در داخل و خارج از ایران تحت مداوا قرار داشته است.
محمدرضا شجریان در سال ۱۳۹۴ کنسرت خود را در ارمنستان لغو کرد و در توضیح آن گفت: “پزشک معالجم موردی را در امآرآی اخیرم مشاهده کرد که قاطعانه از من خواست سفرم را لغو کرده تا برای ۶ تا ٨ هفته زیر نظر ایشان به معالجه و درمان مورد دیده شده بپردازیم”.
حدود یک ماه بعد و در نوروز ۱۳۹۵ او ویدیویی منتشر کرد که در آن موهایش را کوتاه کرده بود و تلویحا از بیماری “طولانی مدت” خود خبر میداد.
استاد آواز ایران در بخشی از این ویدیو گفته بود: “با مهمان پانزده سالهای سالهاست آشنا هستم و با هم دوست شدهایم”.
آقای شجریان در آن زمان گفت که در حال معالجه است و قول داد که پس از درمان به کار هنری خود برگردد.
وخامت حال آقای شجریان و انتشار خبر درگذشت او در روزهای گذشته به شایعاتی دامن زد که روز پنجشنبه با واکنش دکتر بابک حیدری اقدم، رئیس بیمارستان جم روبهرو شد. آقای دکتر حیدری اقدم گفت که شایعات درباره تاخیر در انتشار مرگ محمدرضا شجریان، “کذب محض” است.
وی افزود: “اینکه برخی رسانهها مطرح کردند که با رضایت خانواده، محمدرضا شجریان را از دستگاه جدا کردیم و این موضوع منجر به درگذشت شده است که این هم کاملاً کذب است. تمام روند درمانی ایشان بر اساس اصول پزشکی و اخلاقی طی شد و تمام کارهایی که از دستمان برمیآمد برای استاد انجام دادیم.”
درگذشت آقای شجریان با واکنشهای گستردهای در شبکههای اجتماعی همراه شده است.
همچنین برخی از چهرههای سرشناس موسیقی سنتی ایرانی نیز در حسابهای کاربری خود به این خبر واکنش نشان دادهاند و درگذشت محمدرضا شجریان را تسلیت گفتهاند.
کیهان کلهر در اینستاگرام خود نوشت: “جان از تن آواز ایران رفت.”
در میان مقامهای دولتی تاکنون حسن روحانی، رئیسجمهور، عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و محمدجواد ظریف، وزیر خارجه درگذشت آقای شجریان را تسلیت گفتهاند.
‘مهمترین چهره موسیقی سنتی’
نام شجریان با موسیقی معاصر ایران چنان گره خورده که شاید گزاف نباشد که او را مهمترین چهره موسیقی سنتی ایران در یک قرن گذشته بدانیم.
شجریان با آنکه خود میگفت سیاسی نیست، شاید بیش از هر هنرمند دیگری در ایران آثارش ناخودآگاه با سیاست گره خورد.
شجریان خطاط زبدهای بود که در انجمن خوشنویسان ایران تا مرحله ممتازی پیش آمده بود.
او علاقه فراوانی به باغبانی، عکاسی، نجاری و کوهنوردی داشت.
وی کارش را ابتدا با رادیو شروع کرد اما سال ۱۳۵۴ همکاریاش را با رادیو و بعد با مرکز حفظ و اشاعه موسیقی قطع کرد. جشن هنر طوس در سال بعد آخرین همکاری رسمی او با پایور در پیش از انقلاب بود.
شجریان آخرین بار در ایران در سال ۱۳۸۷ کنسرت برگزار کرد.
موضعگیری علیه او به اندازهای بود که پخش دعای ربنای با صدای او که از سال ۱۳۵۸ در تمام ماه رمضان در آستانه افطار از تلویوزیون ایران پخش میشد، تا زمانی که او زنده بود، متوقف شد.